Cando falamos de ensalada na casa, os nosos fillos poñen cara de susto, identifican o termo ensalada coa leituga soamente, e acaban por rexeitala antes de vela.
Cómo os convencemos???? Cecais sexa unha boa pregunta, aínda que de difícil solución en moitos casos. Vamos a establecer unha serie de pautas que nos van axudar a acadar, ou polo menos mitigar, a temida » ensalada».
1.- Empezamos por valorar o tipo de verdura a empregar, existen diversos tipos de leituga no mercado( folla de roble, batavia, maravilla de verano, iceberg…) así como brotes ou follas miudas ( espinaca, canónigos, berros…) . O corte da mesma é importante, queda demostrado que a leituga cortada en xuliana facilita a masticación, á par que permite mesturar mellor co aliño unha ensalada. O tomate cortado en dados, mestura mellor e escapa dos anacos grandes ( inimigos dos rapaces), Ó igual que a cebola; a poder ser doce. O millo, as olivas, a cenoura raiada, os brotes ou as froitas como a mazá, o melocotón e a piña; realzan o colorido e a variedade.
2.- Os elementos protéicos deben aportar sabor pero non ser ingredientes principais: Ovos duros, bonito, dados de xamón cocido, peituga de polo ou Salmón afumado…
3.- O aliño; importantísimo, nós mellor que ninguén coñecemos ós nosos fillos, sabemos si lle gusta o ácido, o doce ou o salgado. Antes de empregar no comedor escolar do noso centro aceto balsámico ( Modena), o consumo de ensalada era case dun tercio do actual. Unha receita sinxela dunha salsa de iougurt para ensalada: unha parte de aceite de oliva, por duas de vinagre, un iougurt natural, un chorro de zumo de piña sal e pememta branca, mesturamos todo e servimos antes de comer.
4.- A presentación. Un prato primeiro vémolo, logo probámolo, eso di moito do aspecto visual do mesmo.
A Cociña de Óscar 